Håndskrift: Karen Brahes folio, ældre del
Nummer: 163
Side: 216 r
Titel: Orm Ungersvend og Bermer-Rise
Trykt: T
Udgivet i: DgF: 11 B I 162-163
Kommentar: I 170a
1. | |
| Tthett wor hyggenn Berremeryss, | |
| haand war saa møgett whyrre: | |
| hand bleff gaall och aldrig wyss, | |
| och ingenn mand kund hanom styrre. | |
| :: Men skuoffuen stander y blomster. :: | |
2. | |
| Tthett wor hyggenn Bermerisz, | |
| hand ganger vd med thend strand: | |
| ther møtte hand Iserlandz konnge | |
| paa denn huidde saand. | |
3. | |
| "Hør du, Iserlandz koning, | |
| och huad ieg spør theg att: | |
| och du skalt gyffue meg datter dynn | |
| och skyfftte meg aff dynn land. | |
4. | |
| Och du skalltt giffue meg datter dynn | |
| och skyffte meg aff dyn land: | |
| eller dw skalltt fange meg thend som mand, | |
| som stride med meg kand." | |
5. | |
| Tthett wor Iserlanndtz kongge, | |
| hand ganger at gaaden [1] Skrivf. for: gaarden? frem: | |
| "Och huelkenn aff mynn guode mend | |
| thør staa emod hyggeste hals?" | |
6. | |
| Och alle tha tauede the keemper | |
| offuer Iserlands-kongens bordt: | |
| forvdenn Orum Vngennsuennd, | |
| hand suardde ett mandums-ord. | |
7. | |
| "Och weell y giffue meg edders datter | |
| och skyfftte meg aff edders lannd: | |
| thaa weell ieg staa ymuod hyggeste hals | |
| och falde [2] Der skulde vist have været rettet noget mere i denne Linie, f. Ex. falde med til: felde? med hanom till iuord."[3] I Hdskr. har først staaet: fuod. | |
8. | |
| Och thett wor hyggeste Bermerrisz, | |
| hannd suarde for seg ett ord: | |
| "Och thett skaall were meg en stuor skaam, | |
| skulde bønn slaa meg till iord." | |
9. | |
| Tthett wor Orum Vngennsuend, | |
| hand suarde ett ord meed erre: | |
| "Thett skier saa thit och offtte, | |
| en liden thwe kaaster stuor laasz." | |
10. | |
| Tthett wor Orum Vngennsuend, | |
| hand taalde etht ord med erre: | |
| "Y affttenn skeellis wy weener, | |
| och morgenn mødis wy her." | |
11. | |
| Sylldig om affttenn, suolleenn gyck nieedder, | |
| och duogenn dreff offuer dy spaange: | |
| daa løste hand Orum Vngennsuend | |
| till bierigenn att gange. | |
12. | |
| Tthett wor Orum Vngennsuend, | |
| hand klaper paa bierrig med staanng: | |
| thett maatte mand hørre saa langtt aff liee, | |
| huor Biertienng y bierigenn klang. | |
13. | |
| "Huem er thett, ther klaper paa Bierting, [4] Skrivf. for: bierigen? | |
| och bierigenn weell offuer meg brydde? | |
| och maa ieg icke med naaddenn weerre, | |
| y bierigenn for dieeg lieegge?" | |
14. | |
| "Tthett er Orum Vngennsuend, | |
| kieereste sønne thinn: | |
| hand winter seeg saa guod en gaffue | |
| aff keerre faader synn." | |
15. | |
| "Du faanger ey Bierting aff biergett y daag, | |
| hun er saa wenn enn møø: [5] Det kan næppe være Meningen, at Sværdet Bjerting skal kaldes: saa væn en Mø (skjøndt jo næste Vers har: hindder). | |
| forvddenn dw faarer till Heellmer-ø | |
| och høffner dynn faadders død." | |
16. | |
| "Och kaannd ieg icke Bierting faa, | |
| och kand ieg hindder icke nydde, | |
| thaa skaall ieg tage faatt paa hyggenn hald | |
| och bierigenn offuer edder brydde." | |
17. | |
| Saa thuog haand Bierting y beege hyeender, | |
| hand bød hanom vd ymuod: | |
| "Nu giffuer ieg deeg wieelde magtt, | |
| och kieempe faalde for ditt fuod." | |
18. | |
| Saa skrøff dy krindsenn paa denn woolld, | |
| saa gyck dy buode der-y; | |
| thett weell ieg for sanddingenn sygge: | |
| thett wor thuo heleder saa fry. | |
19. | |
| Tthy feegttis y daage, dy feegttis y thuo, | |
| thend thrydy dag och meed: | |
| tthett wor Orum hynd vnngge, | |
| huog Bermerryss aff y knnee. | |
20. | |
| Tthett meelltte daanner-kongenn, | |
| hand thaaller theell dy heelde: | |
| "Reett alldrig suo ieg noggenn kieempe, | |
| der monne saa nieederlig feeldde." | |
21. | |
| Tthett suarede Orum Vngenn-suend, | |
| hand suarede ett ord meed erre: | |
| "Ieg huog hanom aff y knne, | |
| ieg kunde icke hyggere oprekee." | |
22. | |
| Tthett wor Orum Vngennsuend, | |
| hand gick vdde med thennd straand: | |
| ther faand hand en sneecke | |
| paa denn huide saand. | |
23. | |
| Saa wand hand op synn sylckeseeggeel | |
| med forgyldeene raa: | |
| saa seeglett hand till Hellmer-ø | |
| weell i maanitt thuo. | |
24. | |
| Tthett wor Orum Vngennsuend, | |
| hand kaaste synn ancker paa sand: | |
| thett wor Gier och Arland, | |
| thy gaar vd meed den straannd. | |
25. | |
| "Hør thw fuorenn vnger-suend, | |
| wer weellkomenn till wor laand: | |
| kinder du icke Orumenn Vngenn-suend? | |
| mone hand icke were worden till mand?" | |
26. | |
| "Ieg kynndder weell Orum Vngen-suend, | |
| hand slidder skaarlgenn [6] I udg.: "skaarlagenn". rød: | |
| hannd weell snaartt till Heellmer-ø | |
| och høffnne synn [7] Rettelse for: dynn. faaders død." | |
27. | |
| Tthett wor Gieer och Arlannd, | |
| thy spagtte [8] er vel en Skrivf. for: spragtte, som næste Vers har. op molld meed fuod: | |
| "Thu faar allddrig for faadder dynn | |
| anttenn peening eellers penings guod." | |
28. | |
| Tthett wor Orum Vngennsuend, | |
| hand spragtte op moelld med fuod: [9] I udg.: "suerd". | |
| "Ieg skaall haffuee for faadder mynn | |
| buode peenig [10] I udg.: "peening". och peenings weerd." | |
29. | |
| Tthi skreeff krinndsenn paa denn moold, | |
| thett wor thre heeleder guod: | |
| "Nu er ieg iene, och y er thuo, | |
| der meg skaall stridde ymuod." | |
30. | |
| Tthi feegttis y dage, thy feegttis y thoo, | |
| thend thryddy dag och-saa: | |
| thett thaa hørrdde denn haff-frw, | |
| paa bunden som hun luo. | |
31. | |
| Tthett thaa meelltte denn haffru, | |
| och saa thuog hun opaa: | |
| "Hør du, Orum Vnngenn-suend, | |
| thinn suerd hun er forgiordtt. | |
32. | |
| Saa mend weed, Orum Vngenn-suend, | |
| dynn stryd denn er weell haard: | |
| kaast suardett auffueett offuer ditt hoffuett, | |
| och steeck saa aaadden [11] I udg.: "aadden". y iord." | |
33. | |
| Hannd kaaste denn auffued offuer sytt hoffuett | |
| och staack saa aaaddenn [12] I udg.: "aaddenn". y iord; | |
| thett weell ieg for sandingen sygge: | |
| hand wuo dy heeleder buode. | |
34. | |
| Saa thuog hannd sytt guode suerd, | |
| suøbtte deett y sylcke rød: | |
| saa drog hand hieem till laanden igenn, | |
| drock brølup meed synn møø. | |
| :: Menn skuoffuen staar alle y blomster. :: |